05.09.2011 22:21
Ástarkveðjur frá Rósu og Bjarndísi til árgangs 1954
Enn við komin erum saman
þá alltaf ríkir fjör og gaman,
sko árgangurinn okkar ber
af öðrum slíkum á landi hér.
Við ávallt munum æsku ljúfa daga
þegar öll í skóla við byrjuðum að kjaga,
við vorum alltaf afskaplega hress
eflaust jók það kennaranna stress.
Það var gaman, þetta er alveg satt
þegar út um gluggan "kladdinn" datt,
ög töluvert það tók á kennarann
þegar teiknibólu hann fékk í sitjandann,
við elskuðum hann engu að síður þó
en inn í okkur lítill púki bjó.
Þá var alltaf eitthvað hægt að gera
áhyggjur við þurftum ekki að bera,
þá sérhver dagur leið við leiki og gaman
við lifðum bara til að vera saman.
En síðan tóku unglingsárin við
og ekki var þá minna gamanið,
skólahljómsveit reif upp rokkið þar
og Rabbi Jóns hann barði trommurnar.
Kvikmyndin um þennan árgang er
afreksverk, það skilja allir hér,
Mummi Þór þá aldrei af sér dró
að erfiðleikunum hann bara hló.
Þótt árum fjölgi, ennþá erum við
innst í hjörtum samhent púkalið,
ýmsir líta yfir árganginn
og óska að mega ganga í söfnuðin.
En kennitölum þyrfti að breyta þá
og Þjóðskráin myndi aldrei segja já,
nei þetta er sko OKKAR árgangur
sem einstaklega vel er heppnaður,
á svipuðum tíma öll við erum getin
það er augljóst mál, þá var hollur matur étin.
Já árin breyta okkur fjarska lítið
er þetta ekki dásamlegt og skrítið,
þó hárum fækki og fölni liturinn
þá finnst í okkur sami krafturinn.
Hrukkurnar þær myndast ein og ein
þær ekki gera nokkrum manni mein,
það er nú svo, við erum bara við
og við munum ávallt standa hlið við hlið.
Áföllum við aldrei sleppum frá
aðstoð veita góðir vinir þá,
í hópnum fækkað hefur gegnum árin
þá hjálpum við hvert öðru að þerra tárin.
Við minnumst þeirra sem héðan eru horfin
í hjörtu okkar mynd af þeim er sorfin,
þau gleymast ekki þó gleðin taki völd
og gleðjast eflaust með okkur í kvöld.
Svo lífsglöð, hress og yndisleg við erum
og aldurinn með virðuleika berum,
en nú er mál að ljúka lestrinum
við lifum öll í sælum minningum,
við erum stoltar af okkar árgangi
ástarkveðjur frá Rósu og Bjarndísi.
G.G.